Rondom Picton

Op maandag 3 maart, ja de tijd vliegt, verder naar Blenheim om in te loggen voor het weer en om boodschappen te doen. Meteen ook via de site bookme.co.nz twee tripjes met flinke korting geboekt voor ons verblijf in Picton en omgeving. Via een slingerweggetje kwamen we aan bij Whites bay een mooie DOC camping, ver van alle dorpen. De Black Jack track met omweg via de look out, 200 m klimmen, (zicht richting Wellington) gelopen. Er stond 2 uur voor, na 1 uur en 10 minuten waren we al weer terug, dat kwam goed uit want er kwam een flinke bui over. Daarna nog een eind de kust naar het zuiden gelopen, ook weer 150 m omhoog en weer terug. Het was fris en begon weer te regenen toen we de BBQ wilden aansteken. Dus werd de zalm maar in de koekenpan klaargemaakt. Het werd echt koud die avond en nog kouder die nacht, we gingen met truien, broeken en sokken aan slapen. Alle schone badlakens lagen als extra deken over het bed.
De volgende ochtend, 4 maart, vóór het ontbijt op pad, rijden tot Picton om het warm te krijgen. De camper verhuurder gebeld dat we een extra deken nodig hadden. Hij bood aan die te vergoeden maar in Picton was geen ‘general store’ dus we zouden een half uur naar Blenheim moeten terugrijden. Daar hadden we geen zin in omdat we ’s middags onze dolfijnen cruise hadden geboekt en een uur rijden om een deken te scoren leek ons weinig zinvol. De second hand store in Picton bood uitkomst; een grote wollen deken voor $ 15,= werd de deal. Camping op loop afstand gezocht en daar lekker in de zon gezeten tot we gingen ‘cruisen’. De tocht was naar het noordoosten de Marlborough Sounds in met een bootje met ca 20 passagiers, vogels kijken; een eenzame blauwe pinguïn zien zwemmen, de gespikkelde shag op zijn nest zien zitten, later ook nog de zeldzame grote shag. Aangelegd op een eilandje waar we de top beklommen tot 150 m. We kregen uitleg over allerlei vogels en zagen oa. de bell bird en een slapende kiwi, die zich een nestkastje voor pinguïns had toegeëigend. Een levende kiwi zien is heel uniek maar we vonden het weinig bijzonder een hoopje veren in een hokje. Op de terugtocht kwamen de dolfijnen aan de beurt. Eerst 3 kleine zeldzame Hector dolfijnen die om ons heen spartelden en later tientallen bottlenose dolphins die een circus act voor ons opvoerden.
Annemarie belde ons om te vragen of we niet in het noodweer bij Christchurch terecht gekomen waren, want daar was het een flinke storm met omgewaaide bomen. Die bui hadden we zien aankomen dus we waren wat vooruitgelopen op ons programma. Dat het zo hard zou stormen hadden we niet verwacht maar, een beetje het slechte weer vermijden dankzij de goede meteo-service op internet kan dus geen kwaad.
Woensdag 5 maart de meteo blijft verrassen, tijdens het water tanken en lozen begint het water ook uit de lucht te komen, vlagerige regen, toch maar de bochtige Queen Charlotte Drive op naar de DOC camping ‘Momorangi Bay’. Rond gekeken, rustige plek gevonden en ingecheckt. De buiige regen kwam en ging. Ondanks dat, toch besloten een stuk van de 70 km lange Charlotte track te lopen, het bleef droog gedurende de 12 km die we over deze mooie track liepen.